تیرچه پیش تنیده آرماتورهای طولی تیرها که در ناحیه ی اتصال تیر به ستون ختم میشوند، باید تا وجه مقابل هسته ی محصور شده در این ناحیه ادامه یابند و در صورت ایجاد نیروی کششی در آنها مطابق بند ۹-۲۰-۶-۵-۵ و در صورت ایجاد نیروی فشاری در آن ها مطابق بند ۹-۲۱-۳-۸ مهار شوند.
در مواردی که آماتور های طولی تیر از ناحیه ی اتصال تیر به ستون عبور می کنند بعد گره، h، به موازات آرماتورهای طولی تیر باید بیش ترین مقدار به دست آمده از الف تا پ باشد.
الف- برای میلگردهای با مقاومت تسلیم ۴۲۰ مگاپاسکال و کم تر برابر با که قطر بزرگ ترین میلگرد است.
ب- برای میلگردهای با مقاومت تسلیم ۵۲۰ مگاپاسکال برابر با ۲۶ بر اساس قطر بزرگ ترین میلگرد .
پ- نصف ارتفاع هر تیری که در امتداد مورد نظر به اتصال تیر به ستون وصل بوده و با عملکرد خود به صورت بخشی از سیستم مقاوم در برابر زلزله، در اتصال ایجاد برش می کند.
توضیحات آرماتور گذاری
آرماتور گذاری عرضی باید در کلیه ی نواحی اتصالی، به جز آن هایی که در بند ۹-۲۰-۶-۵-۳-۲ اشاره شده اند مطابق ضوابط بندهای ۹-۲۰-۶-۳-۳-۲ تا ۹-۲۰-۶-۳-۳-۴ و ۹-۲۰-۳۶-۳-۳-۷ به کار برده شود.
در نواحی اتصال هایی که در چهار سمت توسط تیرها محصور شدهاند و عرض تیر ها کمتر از سه چهارم بعد ستون متصل به آنها نیست می توان در طولی به اندازه ی ارتفاع کم عمیقترین تیر ، h از آرماتور عرضی مساوی با نصف و مقدار تعیین شده در بند ۹-۲۰-۶-۳-۳-۴ استفاده نمود؛ فاصله آن ها را از آنچه بر اساس بند ۹-۲۰-۶-۳-۳-۳ محاسبه شده تا ۱۵۰ میلی متر افزایش داد .
در تیرهایی که آرماتور طولی آن ها از داخل هسته ی محصور شده ی ستون عبور نمی کنند درصورتی که آرماتورها توسط تیر دیگری محصور نشده باشند باید در سراسر طول آرماتورهای طولی که در خارج از هسته ی ستون قرار دارند از آماتور های عرضی که از ستون عبور کنند با فاصله ای مطابق بند ۹-۲۰-۶-۲-۳-۲ و نیز با رعایت بندهای ۹-۲۰-۶-۲-۳-۳ استفاده شود .
مقاومت برشی ناحیه ی اتصال تیر به ستون
نیروی برش در اتصال تیر به ستون باید از صفحه ی افقی وسط ارتفاع این اتصال و بر اساس نیروهای محاسبه شده در بر گره با توجه به نیروهای فشاری و کششی در تیرها که مطابق بند ۹-۲۰-۶-۵-۲-۱به دست آمده و نیروی برشی در ستون ها در تطابق با مقاومت خمشی محتمل تیر ها محاسبه گردد .
باید بر اساس بند ۹-۷-۴-۵ (ت) محاسبه شود .
در اتصال تیر به ستون باید مطابق جدول ۹-۲۰-۲ باشد .
در جدول فوق، برای انواع بتن های ساخته شده با دانه های سبک برابر ۷۵% و برای بتن با وزن معمولی برابر ۰/۱ می باشد باید بر اساس بند ۹-۱۶-۴-۲-۴ محاسبه شود.
سطح مقطع موثر ناحیه ی اتصال تیر به ستون برابر با حاصل ضرب عمق در عرض موثر ناحیه ی اتصال است . عمق ناحیه ی اتصال برابر با ارتفاع کل مقطع ستون hاست . عرض موثر ناحیه ی اتصال ، به جز در مواردی که از عرض تیر از عرض ستون متصل به آن کمتر است برابر با عرض کل مقطع ستون بوده و نباید از کم ترین دو مقدار زیر بیش تر در نظر گرفته شود:
الف- عرض تیر به علاوه ی عمق ناحیه ی اتصال
ب- دو برابر کوچکترین فاصله محور طولی تیر تا وجوه موازی ستون با محور تیر
طول گیرایی میلگردهای کششی و تیرچه پیش تنیده
طول گیرایی میلگردها، که به قلاب استاندارد ختم شده اند باید با استفاده از رابطه ی (۹-۲۰-۱۱) محاسبه شود ولی نباید کمتر از ۸ برابر قطر میلگرد و ۱۵۰ میلیمتر اختیار گردد .
قلاب میلگرد تیرها باید در هسته ی محصور شده ی ستون ها و یا در اجزای لبه ی دیوارها مهار شده، و خم آن ها به طرف داخل ناحیه ی اتصال باشد .
طول گیرایی میلگرد های مستقیم در کشش، با قطر کوچک تر است ۳۶ میلی متر باید برابر با بزرگ ترین دو مقدار الف و ب در نظر گرفته شود :
الف- در مواردی که حداکثر ۳۰۰ میلی متر بتن در یک مرحله در زیر میلگرد ریخته شده باشد : ۵/۲ برابر طول گیرایی میلگردهای قلاب دار در رابطه ی (۹-۲۰-۱۱)
ب- در مواردی که بیشتر از ۳۰۰ میلی متر بتن در یک مرحله در زیر میلگرد ریخته شده باشد: ۲۵/۳ برابر طول گیرایی میلگرد های قلاب دار در رابطه ی (۹-۲۰-۱۱)
میلگرد های مستقیمی که به یک اتصال ختم می شوند باید از داخل هسته ی محصور شده ی ستون و یا جزء لبه ی دیوار عبور داده شوند. طول گیرایی مستقیم در کشش برای آن قسمت از میلگردهایی که در خارج از هسته ی محصور شده قرار دارند ، باید با ضریب ۶/۱ افزایش داده شود .
در میلگردهای آجدار سردار که ضوابط بند ۹-۴-۱۰ را تامین می کنند، طول مهاری در کشش باید مطابق بند ۹-۲۱-۳-۴ و با منظور کردن ۱٫۲۵ به جای محاسبه گردد ؛ ولی فاصله ی آزاد بین آن ها نباید کمتر از در نظر گرفته شود.
دیوارهای سازه ای با شکل پذیری زیاد (ویژ)
ضوابط این بند باید در طراحی دیوارهای سازه ای با شکل پذیری زیاد ، و یا اجزای آن ها شامل تیرهای هم بند ، و قطعات قائم و افقی دیوارها (شکل ۹-۲۰-۱) و نیز دیوار پایهها (جرز دیوار ها) که به عنوان قسمتی از سیستم مقاوم در برابر زلزله منظور میشوند ، استفاده شوند . دیوار پایه ها حالت خاصی از قطعات قائم دیواری هستند که ابعاد آن ها (مطابق تعریف در فصل ۹-۲) به گونهای هستند که حداکثر برش در آن ها از طریق تشکیل لولای خمیری در دو انتهای دیوار پایه تعیین میشود . رعایت بند ۹-۲۰-۷-۲ در همه ی دیوارها و دیوار پایه ها با شکل پذیری زیاد الزامی است. در قطعات قائم دیوار ضوابط طراحی بر اساس دو نسبت و و مطابق (الف) تا (پ) این بند تعیین می شوند :
شکل ۹-۲۰-۱ دیوار سازه ای با بازشو