تیرچه پیش تنیده در واقع قسمتی از سطح مقطع نوارسقف است که در اثر بهرهبرداری تحت تنش کششی قرار میگیرد. مقدار پیش تنیدگی آن باید به حدی باشد که تیرچه هنگام حمل و نقل، نصب، بتن ریزی و بارهای بهرهبرداری، ترک نخورد.
سطح مقطع تیرچه پیش تنیده برای تامین محل مناسب نصب بلوکهای دو طرف، به شکل سپری ساخته میشود عرض قسمت زیرین تیرچه پیش تنیده نباید کمتر از ۱۰ سانتیمتر باشد و عرض قسمت بالایی (بتن بین دو بلوک با توجه به عرض تکیهگاههای بلوک روی تیرچه) نباید کمتر از ۶/۵ سانتیمتر باشد. ارتفاع کل تیرچه باید به حدی باشد که ایستایی لازم را برای حمل و نصب تیرچه و تحمل بارهای اجرایی را تامین میکند. سطح بالایی تیرچه برای ایجاد پیوستگی کافی با بتن پوششی بهطور زبر و برجسته بتن ریزی میشود. پوشش بتنی روی فولاد نباید کمتر از ۲۰ میلیمتر باشد.
مقاومت بتن تیرچه پیش تنیده در هنگام انتقال نیرو از فولاد به بتن (بعد از هر نوع اتلاف انرژی ناشی از پیش تنیدگی) نباید از نصف مقاومت فشاری ۲۸ روزه بتن کمتر باشد. رده مقاومتی بتن تیرچه پیش تنیده نباید از C35 و همچنین از دو برابر تنش فشاری بتن در قسمت زیرین تیرچهها کمتر باشد.
بخش کششی بتن تیرچه نباید ترک خورده و یا شکسته باشد. میزان خیز منفی تیرچه باید یک سانتیمتر در پنج متر طول و همچنین پیچیدگی جانبی تیرچه نباید بیش از یک سانتیمتر در پنج متر طول باشد.
تیرچههای پیش تنیده بطور معمول فاقد میلگردهای عرضی هستند ولی در بعضی از انواع آن، برای تقویت مقاومت برشی، دو انتهای تیر، میلگردهای عرضی در داخل بتن آن کار گذاشته میشوند تا علاوه بر تقویت برشی تیرچه، گیرههای لازم برای حمل و نقل تیرچه واتصال بین بتن و دال بتنی پیش تنیده را تامین کند.
برای ایجاد پیش تنیدگی در بتن تیرچه بطور معمول از چند رشته سیم فولادی به قطر پنج میلی متر با مقاومت نهایی ۱۷۵۰ نیوتن بر میلیمتر مربع تا ۱۹۰۰ نیوتن بر میلیمتر مربع استفاده میشود. سیمها قبل از بتن ریزی حداکثر تا ۶۵ درصد مقاومت نهایی خود کشیده میشوند. پس از بتن ریزی و بدست آوردن مقاومت کافی در بتن و ایجاد پیوستگی مناسب بین فولاد و بتن، به آرامی رها میشوند تا تیرچه تحت تنش فشاری قرار گیرد. پوشش بتنی روی سیمهای فولادی در کلیه جهات حداقل ۲۰ میلیمتر است و فاصله دو سیم مجاور از هم به حدی است که بزرگترین دانه سنگی بتن به آسانی بتواند از بین آنها جابجا شود. محل استقرار سیمها طوری انتخاب میشوند که تنش فشاری در قسمت زیرین تیرچه بیشتر از قسمت بالایی آن باشد.
یادآوری ۱ ) جابجایی تیرچهها در حین تولید حداقل ۷۲ ساعت پس از بتنریزی باید انجام پذیرد. در صورت استفاده از روشهای ویژه تسریعکننده گیرش بتن، زمان فوق را میتوان کاهش داد، مشروط برآنکه در هنگام انتقال، بتن مقاومت ۷۲ ساعته خود را کسب کرده باشد.
یادآوری ۲ ) سیم فولادی مصرفی درساخت تیرچه نباید به موادی آغشته و ترکیب گردد که باعث کاهش میزان چسبندگی بتن و سیم شده باشد و مقدار زنگ زدگی به هیچ وجه نباید به میزانی باشد که سبب کاهش اندازه سطح مقطع سیم گردد.