دیوارهای سازه ای و تیرچه پیش تنیده

تیرچه پیش تنیده، ارتفاع آزاد طول افقی و  عرض قسمت جان در مقاطع دیوار یا دیوار پایه ی تشکیل شده از جان و بال و یا ضخامت در دیوار یا دیوار و پایه ی با مقاطع مستطیلی است

محدودیت های هندسی

در دیوارهای سازه ای محدودیت های هندسی الف و ب زیر باید رعایت شوند : الف- ضخامت دیوار نباید کمتر از ۱۵۰ میلی متر اختیار شود. ب- در دیوار هایی که در آن ها اجزای مرزی مطابق بند ۹-۲۰-۷-۴ به کار گرفته می شوند عرض عضو مرزی نباید کم تر از مقدار مشخص شده در بند ۹-۲۰-۷-۴-۴ پ باشد

در دیوارهای سازه ای باید تا حد امکان از ایجاد بازشوهای با ابعاد بزرگ خودداری کرد در مواردی که ایجاد این بازشوها را اجتناب ناپذیر باشد باید موقعیت هندسی آن ها را طوری در نظر گرفت که دیوار بتواند به صورت دیوارهای هم بسته عمل نماید. در غیر این صورت باید با کمک تحلیل دقیق و یا آزمایش های مناسب اثر وجود بازشو در عملکرد دیوار بررسی شود.

در طراحی برای خمش و بارهای محوری در دیوارهای با مقطع‌ T .U و L شکل و سایر اشکال مشابه تشکیل شده از دیوارهای متقاطع عرض موثر بال اندازه گیری شده از برجان در هر سمت در محاسبات به کار برده می شود نباید بیشتر از مقادیر الف و ب در نظر گرفته شود؛ مگر آن که با تحلیل دقیق تر بتوان مقدار آن را تعیین کرد .

الف- نصف فاصله ی بین جان دیوار تا جان دیوار مجاور؛

ب- یک چهارم ارتفاع کل دیوار در بالای مقطع مورد نظر آن.

آرماتورهای قائم و افقی

در دیوارهای سازه ای نسبت سطح مقطع آرماتور به کل مقطع دیوار در هیچ یک از دو امتداد قائم و افقی نباید کمتر از ۰۰۲۵/۰ باشد؛ مگر آن که نیروی برشی طرح دیوار ،  از  ۰٫۰۸۳  تجاوز نکند. در این حالت برای حداقل میلگرد مورد نیاز افقی در دیوار، باید ضوابط بند ۹-۱۳-۶ رعایت شوند .

فاصله d مرکز تا مرکز میلگردها از یک دیگر در هر دو امتداد قائم و افقی نباید بیشتر از ۳۵۰ میلی متر اختیار شود. میلگردهایی که از آن ها برای تامین  استفاده می شود باید به صورت ممتد بوده و در سطح صفحه ی برش توزیع شوند . دیوارهایی که در آن ها  باشد، به کارگیری دو شبکه ی میلگرد الزامی است.

میلگرد در دیوار های سازه ای باید به گونه‌ای وصله یا مهار شوند که مطابق بندهای ۹-۲۱-۳ و ۹-۲۱-۴ و موارد الف تا پ این بند در آن ها امکان ایجاد تنش کششی تسلیم، به وجود آید:

الف- آماتورهای طولی به جز در قسمت فوقانی دیوار باید طولی برابر با حداقل۳۷۰۰ میلی متر بعد از محلی که دیگر از نظر خمشی مورد نیاز نیستند ادامه داده شوند ولی در هر نیازی نیست که بیشتر از  از بالای طبقه فوقانی ادامه داشته باشند .

تیرچه پیش تنیده

ب- در محل هایی که در اثر تغییر مکان های جانبی احتمال تسلیم آرماتورهای طولی وجود دارد طول مهاری آرماتورها را باید ۲۵/۱ برابر طول مهاری محاسبه شده برای تسلیم در کشش در نظر گرفته شود.

پ- در نواحی مرزی در مقاطع بحرانی دیوار که درآن ها در اثر تغییر مکان های جانبی احتمال جاری شدن آرماتورهای طولی وجود دارد استفاده از وصله های پوششی برای آرماتورهای طولی در طولی برابر با کمترین مقدار ۶۱۰۰ میلی متر و ارتفاع طبقه  در بالای مقطع و زیر مقطع مجاز نمی باشد نیازی نیست طول را بیشتر از ۶۱۰۰ میلی متر در نظر گرفت. نواحی بحرانی شامل قسمت های ذکر شده در بند ۹-۲۰-۷-۴-۴- الف و قسمت‌هایی به اندازه ی ضخامت دیوار از بر دیوار در هرکدام از دیوارهای متقاطع در هر جهت می باشند.

ت- در آرماتورها وصله های مکانیکی باید مطابق بند ۹-۲۰-۶-۲-۲-۶ و ۹-۲۰-۶-۲-۲-۷ و وصله های جوشی مطابق بند ۹-۲۰-۶-۲-۲-۸تیرچه پیش تنیده در نظر گرفته شوند.

دیوارها یا دیوار پایه هایی که در آن ها نسبت بوده و از پایین سازه تا بالای دیوار به طور موثر ادامه دارند و به گونه ای طراحی شده اند که در آن ها یک مقطع بحرانی برای خمش و بارهای محوری موجود باشد، باید دارای آرماتورهای طولی در دو انتهای قطعه قائم دیوار بوده و شرایط (الف) تا (ت) در آن ها رعایت شوند:

الف- درصد حداقل آرماتورهای طولی در ناحیه ای در هر انتهای دیوار به طول ۰٫۱۵ و عرضی برابر با ضخامت دیوار برابر باشد.

ب- آرماتورهای طولی مورد نیاز بر اساس بند الف باید به اندازه حداقل  و یا در بالا و پایین مقطع بحرانی دیوار ادامه داشته باشند.

پ- نباید بیشتر از ۵۰ درصد آرماتور های مورد نیاز در بند الف در یک مقطع قطع شوند.

آرماتورهای تیرهای هم بند باید دارای طول گیرایی و یا وصله مطابق بندهای ۹-۲۱-۳ و ۹-۲۱-۴ برای توسعه  و بندهای الف و ب باشند:

الف- اگر آماتورهای تیرهای هم باید بر اساس بند ۹-۲۰-۶-۲-۲-۱ باشند طول گیرایی آرماتور ۲۵/۱ برابر طولی است که بر اساس تنش در کشش محاسبه می شود.

ب- اگر آرماتور های تیر های هم بند بر اساس بند ۹-۲۰-۷-۵-۴ باشند طول گیرایی آرماتورهای قطری ۲۵/۱ برابر طولی است است که بر مبنای تنش  در کشش محاسبه می شود.